τα ήσυχα βράδια..

Κάτι τέτοιες βραδιές που όλα μέσα σου για κάποιον λόγο έχουν ηρεμήσει..έστω και προσωρινά..κάτι τέτοιες βραδιές τις αναζητώ καιρό τώρα..Μάλλον κάνουν κι αυτές διακοπές..Με βαρέθηκαν τόσα χρόνια..Ας έχει και λίγη αγωνία αυτή η ζωή!!

Είναι κομματάκι δύσκολο, περίεργο, αν και όμορφο, να μην ξέρεις τι θα σου ξημερώσει.να μην έχεις πλάνο για το μέλλον. Κι αν σκεφτείς ότι μέχρι τώρα πάλευα, κι ως ένα βαθμό το κατάφερνα, να έχω την πλήρη οργάνωση στη ζωή μου καταλαβαίνεις ότι βρίσκομαι σε άγνωστα νερά και το πάω αργά αργά το βαρκάκι μου μην πέσω σε καμιά ξέρα ή ακόμα χειρότερα σε βράχια..Και τα βράχια πες έχουν ένα ενδιαφέρον! Παλεύεις να ξεφύγεις, λειτουργεί το ένστικτο της επιβίωσης οπότε αναγκάζεσαι να βρεις τρόπους και λύσεις για να ξεφύγεις από εκεί μια ώρα αρχύτερα.

Τι γίνεται αν πέσεις σε ξέρα και δεν μπορείς, ή δεν θες, να ξεκολλήσεις; Πώς να βρεις την δύναμη να παλέψεις ενάντια σε κάτι που φαινομενικά δεν σου δημιουργεί φόβο ή δεν επιφυλάσσει κινδύνους; Γιατί αντικειμενικά η ξέρα είναι η χειρότερη..Λες στην αρχή ας βολευτώ λιγάκι για να ξαποστάσω..Και το λιγάκι γίνεται πολύ, και το προσωρινό μόνιμο..Και προτού το καταλάβεις η ζωή σου όλη χτίζεται πάνω σε μια ξέρα. Δεν πάει πουθενά, ούτε μπρος μα ούτε και πίσω. Κι εσύ χαίρεσαι με την αφέλειά σου και λες δεν πειράζει, θα έρθουν και καλύτερες μέρες. Θα έρθει κάποιο άλλο βαρκάκι να σε ξεκολλήσει..Ή μήπως θα κολλήσει μαζί με το δικό σου και η απραγεία θα είναι υπόθεση δύο πλεούμενων μετά..;

Μήπως τελικά είμαστε όλοι μαζί πολλά μικρά βαρκάκια που κολλήσαμε σε μια και μοναδική ξέρα, αυτή του μυαλού, που δεν σε αφήνει να πας παραπέρα; Η μαζικότητα των κολλημένων πλεούμενων σου δίνει μια ψευδαίσθηση σιγουριάς, ότι κανείς δεν θα με πειράξει εδώ που είμαστε όλοι μαζί. Και δεν έχεις πάρει πρέφα ότι εκεί ακριβώς είναι το πρόβλημα.

Κι έλα που το δικό μου το βαρκάκι θέλω να το πάρω από εκεί και να το κάνω πιο όμορφο από τα άλλα γαι να κάνει ταξίδια μακρινά..Να του βάλω όμορφα φώτα και να του φέρω όμορφους ανθρώπους να το ταξιδεύουν σε όμορφες θάλασσες..Άγριες αλλά όμορφες..Κι αυτοί οι άνθρωποι αντί να κολλάνε τα βαρκάκια τους να ενώνουν τις φωνές και τα μυαλά τους!!! Κι έτσι να βρίσκεις λύση για όταν θα κολλάει η άγκυρα και δεν σε αφήνει να πιάσεις άλλο λιμάνι..Και να ακούγονται όμορφες ιδέες για το πώς κανείς μπορεί να πιάσει ένα αστέρι και να το φέρει εδώ κάτω..
"Είναι ωραία η θάλασσα γιατί κινείται πάντα.." λέει το γνωστό και χιλιοειπωμένο άσμα..well said θα τολμήσω να πω!