"..επειδή το αδοκίμαστο και το απ' αλλού φερμένο δεν το αντέχουν οι άνθρωποι.."
Οδυσσέας Ελύτης

Τρίτη 19 Ιουνίου 2012

"Η τάφρος της σιωπής"

Το παρακάτω απόσπασμα είναι αφιερωμένο σε όλους όσους θέλουμε να κατεβάσουν λιγάκι τον τοίχο ανάμεσά μας..Μακάρι εν τέλει να το κάνουν..
 
"Μια από τις πιο εύκολες απαντήσεις που δίνουμε όταν γνωρίζουμε κάποιον που δε δέχεται να μιλήσει για τον εαυτό του και τα δικά του ζητήματα, που δύσκολα ανακοινώνει την άποψή του, είναι πως πρόκειται για εγωιστή. Πως έχει τόσο μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του ώστε δεν καταδέχεται να μοιραστεί όσα σημαντικά κρύβει μέσα του με εμένα, με τους γύρω του τελοσπάντων. Όλοι έχουμε βρεθεί σε συντροφιές όπου ενώ εξομολογούμαστε διάφορα δικά μας, κάποιος κάθεται ανάμεσά μας αμίλητος και πολλές φορές ανέκφραστος, χωρίς να συμμετέχει στη γενική συνομιλία. Δεν κοινωνεί ούτε συμμετέχει καταβάλλοντας το προσωπικό του μέρισμα στη μοιρασιά. Δείχνει να έχει επιλέξει μόνο μια έκφραση να μας παρακολουθεί εμάς τους υπόλοιπους, που κρύβει πίσω της το αδιάβαστο και ακατανόητο εσωτερικό του σύμπαν. Συνήθως κάθεται λίγο πιο πέρα, έχει στάση δήθεν χαλαρή αλλά από μέσα άκαμπτη, το σώμα του κλίνει στο να φύγει από μια κάποια έξοδο. Τείνουμε αυθόρμητα να τον θεωρούμε πιο ισχυρό από εμάς, πιο βαθυστόχαστο, πλάσμα που οι ιδέες του, οι εμπειρίες του, είναι πάνω από τις δικές μας δυνατότητες, γεγονός που τον κάνει σ΄εμάς αξιοθαύμαστο ή αντιπαθή, χωρίς οπωσδήποτε το ένα να αποκλείει το άλλο. Μεγαλύτερη αμηχανία προκύπτει όταν δε βρισκόμαστε σε παρέα, αλλά πρόσωπο με πρόσωπο, τετ α τετ, οι δυο μας με έναν τέτοιο τύπο. Επειδή οι κουβέντες και η επικοινωνία προχωρούν μόνο όταν ανοίγουμε την ψυχή μας, όταν ανταλλάσσουμε εκείνα που μας αφορούν, συγκινούμαστε με όσα αισθανόμαστε και εκμυστηρευόμαστε, γρήγορα η επαφή μαζί του σκαλώνει, παγώνει και μπλοκάρει. Όσο ανοιχτοί και καλοδιάθετοι κι αν είμαστε, όσες ποσότητες εμπιστοσύνης και παρακίνησης κι αν του καταθέτουμε, εκείνος παραμένει μέσα στο κάστρο του, δεν ανοίγει ούτε παραθυρόφυλλο ούτε φεγγίτη να δούμε κάτι εντός.Μπορεί να συζητά, αλλά συζητά αποπροσωποποιημένα κι αυτό σύντομα το εισπράττει η ανοιχτή ευαισθησία μας."


Μια μεγάλη καρδιά γεμίζει με ελάχιστα
Μάρω Βαμβουνάκη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου