Que sera, sera..

Πώς είναι το δωμάτιο σου όταν θες να φτιάξεις ντουλάπες και να ανεβοκατεβάσεις ρούχα; ε αυτό ακριβώς μπορεί να συμβεί και στο κεφάλι σου ενίοτε..βλέπε αχταρμάς και θα είσαι μέσα..κοίτα, ο εγκέφαλος έχει κάποια κύτταρα τα οποία προσπαθεί με θυσίες να κρατήσει γιατί όσο να πεις χρειάζονται..έρχεσαι εσύ τώρα, στα καλά καθούμενα, κι επειδή δεν έχεις με τι να ασχοληθείς, τον βασανίζεις ανελέητα..τι σου φταίει καλή μου;;άφησέ τον ήσυχο μπας και δουλέψει για τίποτα πιο χρήσιμο..ναι, ναι ξέρω..η πολλή ησυχία σου την έχει δώσει..θες να ανάψουν τα αίματα, να θυμηθείς πώς ήταν όταν το μυαλό χτύπαγε υπερωρίες γιa να σκεφτεί διάφορα και να τα πραγματοποιήσει φυσικά..χαλάρωσε..αφού το ξέρεις, ό,τι είναι να γίνει θα γίνει..όχι, μην κάθεσαι με σταυρωμένα τα χέρια αλλά μην τα πας και πέρα δώθε συνέχεια..έχουν κι οι άλλοι χεράκια..και ματάκια κι αυτάκια..βλέπουν, ακούν, παρατηρούν, καταλαβαίνουν αυτά που δείχνεις..κι αυτά που κρύβεις ενίοτε..μπορεί κάτι να θέλουν να πουν, κάτι να κάνουν και τους κόβεις τη φόρα..υπομονή; χμμ, αν και δεν μου αρέσει πολύ η λεξούλα θα συμφωνήσω ότι είναι απαραίτητη..όχι, ανεξάντλητη δεν την λες..όλα έχουν τα όριά τους, ακόμα και η αναμονή..αλλά χαλάρωσε κι απόλαυσε ότι είναι να συμβεί..

εγώ κι εσείς μαζί..

Τα όνειρα είναι για να τα κυνηγάς..Αυτό είναι κάτι που πλέον το ξέρω πολύ καλά..φροντίσανε δυο πολύ αγαπημένα μου πρόσωπα να μου το διδάξουν όσο καλύτερα μπορούσαν..κι εσύ είσαι εκεί για να στηρίξεις μια προσπάθεια γιατί ξέρεις ότι το αξίζουν..όσα νεύρα κι αν έχουν, όσα κλάματα κι αν χύσουν είσαι εκεί γιατί πλέον αυτό το όνειρο έχει γίνει και δικό σου.. γιατί πρέπει να συντηρείς την πίστη όταν αυτή χάνεται..γιατί όταν οι άνθρωποι πιστεύουν σε σένα κάνεις θαύματα...γιατί θα έχεις βάλει κι εσύ ένα μικρό λιθαράκι και θα αισθάνεσαι περήφανος..γιατί θες τόσο πολύ να το πετύχουν που δεν δέχεσαι τίποτα λιγότερο..γιατί όταν έρχεται η ώρα των αποτελεσμάτων επιτέλους κλαις από χαρά!!!θες να το πεις παντού γιατί αυτή η χαρά πρέπει να μοιράζεται!!! Κι αυτή η χαρά δεν συγκρίνεται με τίποτα στον κόσμο..

Είναι Μάϊος και κάτι μου λείπει αυτές τις μέρες..Μου λείπει να κάνουμε ατελείωτες επαναλήψεις και να πηγαίνουμε μακρινές βόλτες για να ξελαμπικάρει το μυαλό..Μου λείπει να κάνουμε όνειρα για το πώς θα είναι η επόμενη μέρα..όταν σκέφτομαι όμως ότι ζούνε μέσα στο όνειρό τους χαμογελώ και σκέφτομαι πόσο άξιζε αυτή η προσπάθεια..

Κι είναι μια ευκαιρία να πω στις αδερφές μου ότι τα δύο τελευταία χρόνια μου δώσανε πολύτιμα μαθήματα..και κάθε φορά που θα τα σκέφτομαι θα θυμάμαι τα δάκρυα χαράς που χύσαμε και για το πόσο περήφανη είμαι που είμαι η μεγάλη σας αδερφή..

Μίλα μου με στίχους #13

It's that very moment when you are close to him/her and your heart just skips a beat..

you can even call that moment serendipity..

 

enough is enough..

και τώρα που το ροζ συννεφάκι τελείωσε τα δωρεάν δρομολόγια ήρθε η ώρα να κατέβουμε όλοι στη τελευταία στάση..το τίμημα;πολύ ακριβό πλέον..δεν ξέρω αν θα έχουν όλοι να το πληρώσουν για να πάνε ένα βήμα πιο κοντά στα όνειρά τους..πάρε τα πολυπόθητα χαρτιά που όλοι σου είχανε φάει τα αυτιά, και τα νιάτα, να αποκτήσεις και κάνε τα κάτι που να μοιάζει με όνειρο..θα μου πεις πώς θα το κάνεις αυτό; τα βάζεις κάτω από το μαξιλάρι σου..τα τάζεις στα εικονίσματα μαζί με τον πρώτο μισθό..πίνεις ελληνικό και κοιτάς να βρεις τα σημάδια..μεγάλο δρόμο θα διαβείς, αυτό είναι το μόνο σίγουρο..

και μέχρι να τον διαβείς αυτόν τον δρόμο, και όχι δεν είναι ευθεία, οπλίσου με υπομονή και κυρίως με βαμβάκι για τα αυτάκια σου..γιατί έχεις να ακούσεις πολλά άκυρα και δήθεν ψυχοπονιάρικα, τύπου υποστηρικτικά, λόγια..το έχω ξαναπεί..μην αναφέρετε τη λέξη ΥΠΟΜΟΝΗ..διαγράφηκε από το λεξικό πολλών εδώ και πάρα πολύ καιρό..γιατί με την υπομονή φίλε μου γάλα δεν αγοράζεις.. γιατί η υπομονή δεν σε βοηθάει να βγει μια ακόμη μέρα σχεδόν ανώδυνα και με όλα τα γυάλινα είδη του σπιτιού σου ανέγγιχτα.. η υπομονή δεν θα σε πάει ένα βήμα παραπέρα..η υπομονή δεν θα σε κάνει χρήσιμο και παραγωγικό σε καμιά ηλικία..

δεν ξέρω ποια είναι η λύση..ψάχνω να την βρω στωικά και βασανιστικά αργά.. είναι δεδομένο ότι πλέον ο καθένας κοιτάει λιγάκι παραπάνω τον εαυτό του..δεν θα το κρίνω..αλλά τουλάχιστον εσείς οι πολύφερνοι αυτού του κόσμου, σταματήστε τη δήθεν υποστήριξη που αρχίζει και τελειώνει με βαρύγδουπες και τόσο βαρετές κουβέντες..ναι, κοιτάξτε τον εαυτό σας γιατί πολύ απλά δεν μπορείτε να δείτε παραπέρα..κι αφήστε τους υπόλοιπους να συνεχίζουν να προσπαθούν για το όνειρο χωρίς φιλικά χτυπήματα στην πλάτη τους..enough is enough..