Τα φώτα χαμηλώνουν, τα όργανα είναι έτοιμα στη θέση τους να βγάλει το καθένα τις νότες του για να συνθέσουν τη μελωδία και το κοινό από κάτω ανυπόμονο..χειροκροτεί, σφυρίζει, φωνάζει, ανυπομονεί..!και οι πρώτες νότες ακούγονται..και το ταξίδι, νοερά, επιτέλους ξεκινά!!!
"Όλοι μου λεν να απαρνηθώ του Λασιθιού τη στράτα,
μα εγώ τση λέω τση καρδιάς βάστα καρδιά μου βάστα!!"
Και γιατί άλλωστε να την απαρνηθώ?Αυτή η στράτα μου έχει δώσει μόνο χαρές!!Ούτε θυμάμαι καλά καλά πώς ξεκίνησε αυτός ο έρωτας ο αγιάτρευτος με την Κρήτη..ξέρω μόνο ότι κρατάει χρόνια και θα κρατήσει μια ζωή..Κι ούτε θα ξεχάσω ποτέ το πρώτο ταξίδι μου στην Κρήτη..Θυμάμαι να χαιρετάω γεμάτη αγωνία το λιμάνι του Πειραιά και να ξυπνάω και να με χαιδεύει ένα γλυκό αεράκι..Ξημερώματα στο Ηράκλειο!!!Κι αυτή η ευτυχία που νιώθω με το που πατάω το πόδι μου στο λιμάνι..πατάω Κρήτη και κουζουλαίνομαι κάθε φορά από τότε!!!άλλος τόπος, ευλογημένος με ανθρώπους που με συντροφεύουν είτε νοερά είτε πραγματικά..
Μόνο χαρά κι ευτυχία έχω νιώσει σ' αυτό το νησί..βραδιές γεμάτες ρακί φυσικά, γλέντια, ανθρώπους πρόθυμους να σε φιλοξενήσουν για πάντα αν είναι δυνατόν!!μέρες λουσμένες στο φως και τα απίστευτα νερά της θάλασσας που βλέπεις από παντού!!!απογευματινές βόλτες με θέα τη Σπιναλόγκα,αυγουστιάτικα φεγγάρια με φόντο τον Κούλε, αναστάσιμες μελωδίες στην λίμνη του Αγίου Νικολάου, απίστευτα Γεραπετρίτικα ξεφαντώματα,περιπλανήσεις στα ρεθεμνιώτικα σοκάκια, ατελείωτες ώρες μαλεβιζιώτη και πεντοζάλη στους Μέσα Ποτάμους, συναυλίες στο δασάκι του Κουτσουρά...
Ποτέ δεν ξεχνώ από που είμαι κι από πού ξεκίνησα αλλά αυτός ο τόπος θα έχει πάντα ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου ό,τι κι αν γίνει..και θα προσπαθώ να φτάνω κοντά του είτε νοερά, είτε χορευτικά, είτε με τη βαλίτσα μου ανά χείρας..γι' αυτό θα πγαίνω να 'ρχομαι για ένα χατήρι μόνο..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου