Δεν είναι οι άλλοι που θα σε κάνουν ευτυχισμένο..

"Δεν είναι οι άλλοι που θα σε κάνουν ευτυχισμένο. Το ξαναείπαμε κι ας μην είναι πιστευτό. Συνηθίσαμε τόσο να λέμε: "Εσύ είσαι η χαρά μου. Η μόνη μου χαρά." Ή "Η Κόλαση είναι οι άλλοι." Έτσι όπως μαθαίνουμε να ζούμε και να σχετιζόμαστε, θέλει σχολαστική εσωτερική εργασία για να το χωνέψεις κάτι τέτοιο: Μην περιμένεις να ευτυχήσεις από κανέναν. Δε γίνεται!

Δεν είναι οι άλλοι οι χορηγοί και οι διανομείς της ειρήνης μας και της χαράς μας ούτε της δυστυχίας μας. Ούτε οι άλλοι ούτε τα άλλα έχουν στην ουσία επιρροή στη ζωή μας. Η ευφορία ή ο πόνος, η ανία ή το κέφι ξεχειλίζουν από εντός, όλα τα άλλα μονάχα αφορμές και προσχήματα. Αν αναβλύσει κάπου ένας πίδακας, από νερό ή πετρέλαιο, δεν είναι το μεταλλικό αντικείμενο, με το οποίο χτυπάει τη γη ο δημιουργός του, η φλέβα είναι υπόγεια, προϋπάρχουσα. Γι΄αυτό τα ίδια ακριβώς γεγονότα εκλαμβάνονται εντελώς διαφορετικά από τον καθένα. Πάντα έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον τα βιβλία που αφηγούνται μια ιστορία, ακριβώς την ίδια ιστορία, έτσι όπως διαφορετικά την αφηγούνται πρόσωπα που την βίωσαν, έτσι όπως διαμελίζεται σε πολλές αλλιώτικες ιστορίες. Ζητήστε τη γνώμη για ένα πρόσωπο από διαφορετικούς γνωστούς του. Όσο ισορροπημένοι κι αν είναι οι αφηγητές, στο τέλος θα μπερδευτείτε, οι γνώμες και τα πορτρέτα που θα λαβαίνετε θα είναι από αλλιώτικα μέχρι αντίθετα.

Άμα όμως έχεις δέσει γερή σχέση με τον δικό σου εαυτό, τότε δεν εξαρτάσαι από κανένα, πολύ περισσότερο από τη γνώμη του. Τον αγαπάς, τον σέβεσαι, τον ακούς, τον συμβουλεύεσαι, αλλά την τελική απόφαση, όσες διαπραγματεύσεις κι αν κάνεις πριν, θα την λάβεις εσύ και τα τα δικά σου, προσωπικά, λεπτότατα προσωπικά κριτήρια. Τη δική σου προϊστορία που τα καθορίζει δεν την έχει περάσει άλλος, μονάχα εσύ.

Οι μεγάλες επενδύσεις στους άλλους, και στους σοφότερους, ή στα άλλα, και στα πιο αστραφτερά, στα πιο ελκυστικά και πολυδιαφημισμένα προέρχονται από εσωτερική ένδεια. Οι επενδύσεις είναι νευρωσικές, μεταβιβάσεις, μεταφορές, ταυτίσεις, προβολές, όπως τις ονομάζει η επιστήμη. Κι επειδή είναι νευρωσικές -άρα όχι γνήσιες- είναι αγχώδεις, ανικανοποίητες, ανασφαλείς, εύκολα τη λατρεία τη μεταβάλλουν σε αντιπάθεια. Συμβολίζουν, δεν είναι. Τελικά συμβολίζουν αυτό που δεν είμαι. Καταντούν άλλοθι, καταφύγιο βομβαρδισμών και μεσσίας.

Έτσι και οι πολυαναμενόμενες διακοπές. Αναμένουμε να μας σώσουν, να μας μεταμορφώσουν την πλήξη, να σώσουν τον γάμο μας, τη σχέση μας, να προσφέρουν ευκαιρίες για φιλίες, για μεγάλους έρωτες."

Μια μεγάλη καρδιά γεμίζει με ελάχιστα

Μάρω Βαμβουνάκη