"..επειδή το αδοκίμαστο και το απ' αλλού φερμένο δεν το αντέχουν οι άνθρωποι.."
Οδυσσέας Ελύτης

Σάββατο 28 Ιουλίου 2012

Αχ Ελλάδα..

Χτες βράδυ έκατσα να δω την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων στο Λονδίνο..Χμ..Έκατσα με δυσκολία για να είμαι ειλικρινής..Και ξέρω πως στο τέλος δεν ήμουν η μόνη που εντελώς αυθόρμητα έψαξα να βρω την δικιά μας, την ελληνική τελετή έναρξης το 2004. Λες και μόλις είχα πάρει ένα φάρμακο που μου άφησε μια πικρή γεύση στο στόμα κι έτρεξα να φάω κάτι γλυκό να αλλάξει η γεύση.. 
Όχι, όχι..Θα αφήσω κατά μέρος το πατριωτικό μου συναίσθημα και δεν θα υποστηρίξω ότι είμαστε οι καλύτεροι γιατί είμαστε Έλληνες.. Δεν θα εξυμνήσω κι εγώ την υπεροχή μας ως Έλληνες έναντι των άλλων λαών.. Γιατί πολύ απλά πιστεύω στην διαφορετικότητα των λαών και όχι στην αναγκαστική τους σύγκριση ώστε να βγει ο καλύτερος σε ένα αγώνα που ουσιαστικά δεν υπάρχει..
Απλά αυτό που ξαναείδα χτες είναι την ιστορία της χώρας μας, που τόσο περήφανους μας έχει κάνει, κι αναπόφευκτα έκανα την σύγκριση με το τώρα, με το πρόσφατο χτες..Τρίζουν τα κόκκαλα του Σπύρου Λούη για όλους τους αθλητές μας, αυτό σκέφτηκα..Που το κλαδί ελιάς και η τιμή της συμμετοχής αντικαταστάθηκαν από παχυλά συμβόλαια, αμφιβόλου προέλευσης και ποιότητας..Που το ευ αγωνίζεσθαι και η ευγενής άμιλλα φαντάζουν τόσο ρετρό φράσεις που όλοι απλά τις επαναλαμβάνουν χωρίς καν να νιώθουν τι σημαίνουν..
Ναι, ανατριχιάζω κάθε μα κάθε φορά που ακούω τον Εθνικό μας ύμνο αλλά αυτό δυστυχώς κρατάει μερικά λεπτά..Μετά τι; Ξανά στην πραγματικότητα..
Μακάρι να μην είχε σημασία ποιος θα βγει πρώτος, ποιος θα πάρει αυτή τη θέση στο δημόσιο λόγω μεταλλίου..Μακάρι ο ολυμπισμός να είχε κρατήσει κάτι από την παιδική αθωότητα όλων των αθλητών..Ξέρεις, αυτό που βλέπεις ένα άθλημα που πιστεύεις ότι σου ταιριάζει και στην αρχή το μόνο που σε νοιάζει είναι να μάθεις τα μυστικά του και μετά απλά θέλεις να γίνεις καλύτερος για σένα και μόνο για σένα..



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου